Na czym polega praca z Cieniem?

Praca z Cieniem polega na integrowaniu nieświadomych aspektów psychiki, polega na czynieniu świadomym tego, co wcześniej było nieuświadomione, jednak samo uświadomienie to dopiero początek, nie rozwiązuje źródła problemu

Jest to głęboka praca wewnętrzna która nie ma nic wspólnego z „programowaniem podświadomości” czy afirmacjami, nie jest to również praca tylko na poziomie mentalnym, obejmuje ona również pracę z układem nerwowym.

Z Cieniem pracuje się poprzez odpowiednie formy medytacji i wizualizacji oraz właściwie ustalaną intencję. 

Równie skutecznym narzędziem może być pisanie, rysunek czy odpowiednia forma rozmowy. 

W pracy z cieniem mogą pomóc karty np Dixit, Archeo lub nawet klasyczny tarot. 

Kluczem do sukcesu jest to aby móc pobudzić materiał nieświadomy który pod wpływem światła świadomości ujawnia swoje prawdziwe oblicze oraz wiążące się z nim jakości.

Jak mierzyć progres i skuteczność pracy z Cieniem? 

Progres odbiera się przez wewnętrzną zmianę jakości życia. Zaczynasz zauważać swoje schematy postępowania i wybierasz działanie zgodne z Twoją istotą, trigery przestają mieć na ciebie wpływ, przestajesz oceniać i krytykować innych oraz siebie zauważając w tym przejaw własnych projekcji. 

Zwiększa się Twoja samoświadomość, rozumiesz siebie bardziej, poziom Twojej energii wzrasta. 

Możesz mieć ochotę na jakiś rodzaj twórczej ekspresji czy to przez pisanie, rysunek, malowanie, rzeźbienie, taniec. 

Jako że w cieniu znajdują się również ukryte talenty, zauważysz je i jeśli zechcesz- zaczniesz się rozwijać w kierunku który jest naturalny dla Twoich predyspozycji. 

Z czym się wiąże oraz co jest trudnego w pracy z Cieniem?

Uświadamianie sobie swoich iluzji, swoich schematów myślenia i postępowania, swoich mechanizmów obronnych jest co najmniej niewygodne. 

Żyjąc lata w jaskini gdzie patrzy się na cienie rzeczy i sztuczne światło odnosi się wrażenie, że jest to jedyna doświadczalna rzeczywistość, a system w którym żyjemy dokłada wielu starań żeby to poczucie utrzymać. 

Wyjście z jaskini jest przytłaczające, prawdziwe światło może oślepiać swym blaskiem oczy które były przyzwyczajone do mroków panujących w jaskini.  

Praca z Cieniem wymaga przede wszystkim pokory by móc przyjąć lekcję, odwagi by spojrzeć w oczy strachu, akceptacji by odpuścić oczekiwania, otwartości by obrać nowy kierunek, zdolności analitycznych by rozróżnić co jest czym, wytrwałości by nie porzucić siebie w trakcie, łagodności by nie najeżdżać na siebie, współczucia do siebie by przetransformować ból oraz miłości by połączyć wszystko w całość. Samodzielna praca z Cieniem jest niezwykle trudna i niesie ze sobą ryzyko retraumatyzacji oraz błądzenia w umyśle po omacku.

Praca z Cieniem wiąże się również z budowaniem nowego, bardziej sprzyjającego światopoglądu oraz systemu wartości, nie można tak po prostu porzucić starych przyzwyczajeń nie tworząc fundamentów pod nowe.

Czas trwania pracy z Cieniem jest kwestią indywidualną, trwała zmiana schematów jest kwestią czasu oraz właściwego podejścia w procesie, w miesiąc czy dwa to się nie zadzieje, każdy proces trwa tyle, ile ma trwać i można sobie w tym pomóc lub zaszkodzić. 

Cel i korzyści pracy z Cieniem.

Głównym celem pracy z Cieniem jest jego świadoma integracja która przynosi wolność. Jest to niezbędny element dla życia swoim życiem, dla stania się pełną, indywidualną jednostką która zna siebie i swoją wartość dla świata. 

Dzięki pracy z Cieniem przestajesz żyć i patrzeć na świat przez pryzmat jaskini Platona, przestajesz walczyć ze sobą, przestajesz być zakładnikiem przeszłości, przestajesz wkręcać się w wymyślone historie i dialogi w Twojej głowie, nie przypisujesz innym ludziom cech których nie posiadają, nie ulegasz trigerom, nie oddajesz woli swoim lękom, nie żyjesz w poczuciu braku.

Zamiast tego, zaczynasz żyć w zgodzie ze sobą w oparciu o swoje jakości i talenty, masz więcej energii i chęci do działania na co dzień, rozumiesz siebie i świat na głębszym poziomie, bardziej doceniasz swoją wartość, jesteś naturalnie pewny siebie, masz więcej chęci do ekspresji siebie oraz samorealizacji.

Na podsumowanie cytat Carla Gustava Junga: 

“Dopóki nie uczynisz nieświadomego świadomym, będzie ono kierowało twoim życiem, a ty będziesz nazywał to swoim losem”

Jeśli chcesz popracować ze mną nad swoim Cieniem zapraszam tutaj.

Podobał Ci się ten artykuł? 

Postaw mi wirtualną kawę tutaj 

Przejawy Cienia w życiu codziennym.

Cień ukryty jest pod postacią projekcji, trigerów, nadmiernej krytyki czy oceny, może przybierać maskę strachu przed czymś lub przed kimś, może przyciągać toksycznych ludzi lub problematyczne sytuacje. 

Krótko o jego przejawach: 

• Projekcja czyli rzutowanie wewnętrznych treści na świat zewnętrzny, przy jednoczesnym przypisywaniu tych cech danej osobie lub sytuacji. Przykład: Nadmierne dostrzeganie u innych cech typu złość, zazdrość, brak opanowania, chciwość, agresja przy jednoczesnej niezdolności zobaczenia w sobie tych aspektów
• Triger- wyzwalacz czyli to, co wywołuje silny afekt emocjonalny, odpala się gdy zachowanie drugiej osoby wywołuje silną emocję. Przykład: wybuch emocjonalny po tym jak partner spóźnił się na umówioną godzinę może sugerować silne poczucie opuszczenia doświadczone w dzieciństwie 
• Nadmierna krytyka skierowana względem danej sytuacji, osoby czy zachowania może być przejawem krytyki samego siebie. Przykład: nadmierna krytyka partnera za zostawienie szklanki na stole może być przejawem opuszczonego aspekty dziecka który był nadmiernie krytykowany za niedbałość w pracach domowych
• Ocena zarówna ta, wychodząca na zewnątrz względem danej osoby, sytuacji lub zachowania jak również ta, która jest odbierana do wewnątrz pod postacią poczucia że ktoś nas ocenia lub w postaci toksycznej oceny siebie za dany czyn, może być przejawem aspektu cienia który był oceniany. Przykład: ocena nadmiernej ekspresji drugiej osoby może być przejawem oceniania aspektu siebie który pragnie wyrażać się 
• Strach przed osobą może być odtworzeniem lęku z przeszłości. Przykład: strach mężczyzny przed kobietami może wskazywać na aspekt odrzucanego przez matkę dziecka

Cień można również odnaleźć w swoich snach, przybiera wtedy bardziej demoniczne kształty, może mieć formę potwora, agresywnego zwierzęcia, wrogo nastawionego człowieka.

Używałem słowa „może” ponieważ Cień nigdy nie jest zero-jedynkowy, zarówno sposób jak i forma jego przejawów jest kwestią indywidualną. Same przejawy Cienia są jedynie wskazówką do tego, co leży u źródła. 

Na różnych etapach życia cień może być mniej lub bardziej aktywny, w pewnym wieku może być w ogóle niewyczuwalny żeby w późniejszych latach się ukazać, wszystko to jest kwestią indywidualną. 

Czym jest Cień? 

Cień symbolizuje nieświadome aspekty psychiki które pod progiem świadomości wpływają na obraz siebie i świata. 

Cień to wszystko to, czego w sobie nie akceptujesz, co drażni Cię u innych, co jest w Tobie nieuświadomione. 

W Cieniu znajdują się niesprzyjające przekonania i schematy działania, znajdują się traumy i zranienia z którymi nie poradziliśmy sobie wcześniej, znajdują się tam również nieuświadomione talenty i jakości. Co dokładnie tam znajdziesz jest to kwestią indywidualną, jednak przeważnie będą to kwestie związane z wewnętrznym dzieckiem. Cień jest aspektem nieświadomym czyli czymś do czego Twoja świadomość nie ma na co dzień dostępu.

Co ma wpływ na kształtowanie Cienia?

Aby zrozumieć rozwój jednostki należy wziąć pod uwagę środowisko w jakim kształtowała się jej psychika. 

Człowieka można rozumieć jedynie jako całokształt wpływów jego środowiska. 

Mowa tu o środowisku zewnętrznym oraz wewnętrznym. 

To pierwsze to warunki w jakich się wychowywał jako dziecko, z kim przebywał jako nastolatek, w jakich wartościach dorastał, jakie miał możliwości własnej ekspresji, jakich relacji doświadczył, jakie treści konsumował, czy środowisko akceptowało go takim jakim jest czy nie, czy sprzyjało mu w rozwoju czy go ograniczało itp. 

To drugie to wewnętrzna narracja własnego życia, wrodzone predyspozycje i talenty, wartości którymi się kieruje, podejście do życia, to czy siebie samego akceptuje i kocha, czy dba o swoje potrzeby, jak reaguje na otoczenie, czy realizuje siebie, jaką ma duchowość, itp. 

Oba środowiska wpływają na siebie nawzajem i są od siebie w jakimś stopniu zależne. 

Cień powstaje w momencie gdy środowisko zewnętrzne wymaga aby wnętrze dostosowało się do jego wymagań np jeśli w środowisku w którym dorastałeś emocje takie jak złość lub gniew były nieakceptowalne to nauczyłeś się je w jakiś sposób tłumić co w dorosłym wieku może powodować trudności z ekspresją własnej złości lub trudności ze stawianiem granic innym ludziom. 

Cień powstaje również w momencie gdy jednostka nie jest sobie w stanie poradzić w danym momencie z trudnym zdarzeniem. 

Doświadczenia takie jak zdrada, śmierć bliskiej osoby, bycie obiektem nadużyć seksualnych, doświadczenie porzucenia, upokorzenia, zawstydzenia, wypadek, bycie ofiarą manipulacji itp. gdy są nieprzeprocesowane przez psychikę, zostają wyparte i trafiają do strefy Cienia przez co wpływają w mniej lub bardziej destruktywny sposób na życie. 

Cień powstaje w momencie gdy jednostka zaczyna wypierać i tłumić swoje aspekty, gdy środowisko zewnętrzne nie pozwala na pełną ekspresję siebie, gdy sytuacja przytłoczyła swoim ciężarem wnętrze które nie może sobie z nią w danej chwili poradzić. 

Cień jest zawsze obecny jako nieuświadomiony potencjał, jako przestrzeń do której codzienna świadomość nie ma dostępu.